De kracht van ademhalen

Geschreven door: Wendy Levering

13 augustus 2021

Al enige jaren ben ik geïnteresseerd in ademhalen.

En heb ik meerdere ‘soorten’ ademhalingen mogen ervaren.

Maar nog steeds blijf ik verbaasd over de kracht ervan.

Op camping Buitenland had ik laatst een ademsessie met een Wim Hof instructeur gepland.

Dit omdat ik voelde dat ik het nodig had.

Omdat ik het alleen niet kon.

Omdat ik wist dat ik dmv ademhalen kon loslaten.

Wiebe (de instructeur) begon met wat uitleg over ademhalen.

Daarna begonnen we liggend onze ademhaling te observeren.

Om vervolgens de uitademing te verlengen. Je merkt dat je dan al meer in een ontspannen staat komt.

Vervolgens een aandachtsoefening: de 4-7-8 ademhaling.

Hierbij adem je dus 4 tellen in om deze vervolgens 7 tellen vast te houden en hierna in 8 tellen/seconden uit te ademen.

Hierbij moet je dus wel je aandacht erbij houden, omdat je moet tellen.

Vervolgens gingen we wat meer de ademhaling verdiepen. Adem naar je buik.  Naar je romp. Dan naar de borst.

Zo verdiep je je je ademhaling: buik-romp-borst.

Je kan al wat sensaties ervaren: tintelingen, duizeligheid.

Daarna begon de Wim Hof ademsessie.

4 rondes zouden we doen.

Wiebe begeleide ons, vertelde ons hoe te ademen, te verdiepen en hoeveel ademhalingen nog.

Bij de Wim Hof methode adem je eerst (ongeveer) 30x diep in, dan voor ong 70/80% uit.

Na de laatste uitademing ben je stil. In de ‘retentiefase’. 

Soort van adem inhouden, maar dan nadat je uitgeademd hebt.

Dit hou je zo lang mogelijk vol. Of totdat er gezegd wordt dat je de rest ‘mag’ uitademen. Hierna neem je een diepe ademteug en deze hou je 15 seconden vast.

Dan laat je de zuurstof en de koolzuur in je lijf zijn werk doen.

En hierna begint de hele sessie weer opnieuw.

Bij ronde 3 en 4 probeer je wat meer de verdieping op te zoeken.

Wat sneller en dieper te gaan. 

Dit merkte ik zeker!

Ik voelde meer tintelingen in mijn armen en vingers.

Na ronde 4 kwamen de emoties los.

Ik moest huilen, ik voelde de zon op mijn gezicht.

De wind wakkerde aan en ik voelde dat die mijn zorgen en emoties mee nam.

Het was heel bijzonder.

Wiebe dekte me toe met 2 fleecedekens en raakte me aan, een hand op mijn schouder.

Opeens voelde ik dat ik toch niet alleen was.

Alles kwam op de juiste timing. 

Ik had dit ZO nodig.

Ik moest even blijven liggen en bij mezelf blijven.

Er is geen knop om ‘los te laten’. 

Maar soms vind ik dit bij de Wim Hof ademhalingen wel.

Een reset.

De kracht van ademhalen🙏. 

Lees ook mijn andere blogs

Mindful run

Mindful run

Wat is nu eigenlijk Mindful Running? Wat moet ik me daarbij voorstellen?🤷‍♀️ Mindful Run is het hardlopen zonder tijd...

Dippen is hip!

Dippen is hip!

Al enige jaren dip ik. Niet met regelmaat, maar wanneer ik er zin in heb. Voornamelijk run-dip-runs zijn mijn...

Het leed dat blessure heet

Het leed dat blessure heet

Iedere sporter heeft er angst voor: blessures! Het belemmert je namelijk in wat je zo graag doet: sporten.   Maar...